Op 24 november had klarinetensemble Lignum uit Leiden haar jaarconcert. Een bijzonder concert vanwege de première van een speciaal gearrangeerd stuk maar ook omdat we daarin afscheid genomen hebben van onze dirigent Gerbert Groot Landeweer.
Na wat vertraging (er zaten bezoekers vast in de lift) gingen we fris van start met Dvořák’s Blazersserenade.
Ter ere van het 10-jarig jubileum van onze dirigent, hadden wij zijn lievelingscompositie laten bewerken voor ons ensemble. We wisten toen nog niet dat het ook zijn afscheid zou worden. Gerbert koos voor het Adagietto uit de 5e symfonie van Mahler. Het is een zeer romantisch stuk geschreven voor Mahler’s vrouw Alma. Overgave aan de liefde, het lot, haar grillen, berusting. Dit alles en nog meer liet Gerbert met een fluwelen ondertoon uit onze klarinetten klinken. Harpiste Andrea Voets begeleidde ons daarin.
Daarna volgden drie overwegend snelle circusachtige nummers, waarin de clowns en trapezewerkers, niet alleen de kinderen, maar zeker ook de volwassenen vol verbazing en verwondering lieten luisteren naar de over elkaar heen buitelende klanken.
Na de pauze vertelden we op muzikale wijze het sprookje van Peter en de Wolf, waarin Johan Verkade het publiek de wei in nam naar vrolijk spetterende eenden en het deed huiveren bij de geweerschoten van de jagers. Zoals het alle sprookjes betaamt eindigden we in majeur — of was het met de eend in de buik toch mineur?
De avond werd besloten met het ernstige Choeur des Villageois, uit de opera Prins Igor van Borodine, en als extra toegift, speciaal voor Gerbert, het welbekende Russische Kalinka.
De bovenzaal van het Leids Volkshuis waar we voor het eerst (en hopelijk niet voor het laatst) hadden gespeeld was tenslotte nog getuige van champagneflessen, bloemen, mooie afscheidswoorden en een stil weggepinkte traan, nu een geliefd dirigent en vakman afscheid nam.
Door Martine Wassenaar